پیشرانهٔ موتور پژو پارس معمولی همان XU7JP پژو-سیتروئن است که در اروپا LFZ و در ایران ال۳ (به انگلیسی: L3) خوانده می‌شود. ال۳ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated (به اختصار N/A)) و سوخت رسانی تزریقی (به انگلیسی: fuel injection) است که دارای میل سوپاپ تکی از بالا (به انگلیسی: SOHC) و ۸ سوپاپ و حداکثر توان ۹۶ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن/متر در ۳۰۵۰ دور در دقیقه است.[۸] این پیشرانه توسط یک رایانهٔ ساژم مدل اس‌ال۹۶ (به انگلیسی: SAGEM SL96) (در مدل‌های قدیمی) کاربری و هدایت می‌شود. این پیشرانه پیش از پارس، توسط پژو-سیتروئن در پژو ۳۰۶ ۱٫۸آی ۸ سوپاپ، سیتروئن زانتیا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ (که در ایران عرضه نشد) و سیتروئن سارا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه به همراه مبدل کاتالیزور اصلی دارای سطح استاندارد یورو۲ (به لاتین: Euro II) است.[۹] از دیگر موارد قابل ذکر: طراحی قدیمی بدنه مربوط به دهه ۹۰ میلادی که هرچند با وجود گذشت ۲۰ سال همچنان زیبا بنظر می‌رسد، موتور قدیمی با مصرف بالا و عملکرد بد ترمزها در سرعتهای بالا است. اطلاعات فنی این خوردرو: حداکثر توان ۱۰۰ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن متر.[۸] ایران خودرو این پیشرانه را ابتدا برای پارس عرضه نمود و کمی بعد از آن در سمند و پژو ۴۰۵ جی‌ال‌ایکس انژکتوری نیز استفاده کرد.[۱۰]

فهرست موتورها بر پایه مدل

• پژو پارس ساده که به‌عنوان پژو پارس سال معروف است (با موتور XU7JP/L3)
• پژو پارس LX با موتور TU5JP4
• پژو پارس ELX با موتور TU5JP4
• پژو پارس ELX با موتور TU5P
• پژو پارس با دندهٔ اتوماتیک با موتور TU5JP4
• پژو پارس دوگانه‌سوز با موتور XU7JP/L3
• پژو پارس ELX با موتور زانتیا (XU7JP4/L4)
• پژو پارس ELX با موتور XUM[۱۱]

ایمنی

اگرچه مقامات ایرانی ادعای دریافت یک ستاره ایمنی برای این خودرو را داشته‌اند اما با توجه به نبود تست معتبر بر روی آن تخمین‌ها از دریافت صفر ستاره از پنج ستاره می‌گویند و ایمنی خودرو به صورت جدی زیر سؤال است. یکی از مهم‌ترین نقص‌ها و خطرهایی که پژو پارس دارد و می‌تواند رانندگان را تحت خطر جانی قرار دهد، این است که در هنگام تصادف، میل فرمان و پدال‌ها به درون اتاق وارد می‌شوند که همه سرنشینان را با خطر جدی روبرو می‌سازد. همچنین بخش‌های بالایی بدنه نیز از استحکام و مقاومت برخوردار نیستند و ممکن است در هنگام واژگونی به سرنشینان آسیب بزند. عدم انجام تست معتبر بر روی خودرو باعث شده است ایمنی احتمالی آن صفر ستاره از ۵ تخمین زده شود.[۱۲][۱۳]

در دفترچه راهنمای خودرو نیز بخش ایمنی داده‌های غیر تخصصی همچون دارا بودن کیسه هوا را شامل شده است و مشتری امکان دریافت اطلاعاتی از ایمنی خودرو را ندارد.[۱۴]

پژو پارس در سال‌های پایانی تولیدش از تنها دو کیسه هوا جلو بهره می‌برد و ترمز ABS و سیستم EBD نیز دارد. اما نصب این‌ها نیز چندان اثری در افزایش ایمنی این خودرو نداشته است. حبس شدن سرنشینان در هنگام تصادف نیز در مورد این خودرو گزارش شده است.[۱۳]

طراحی

همانندی بسیار بالای فضای درونی پارس با پژو ۴۰۵ به عنوان نکته‌ای منفی دانسته شده است. راحتی بیشتر صندلی‌ها، فرمان پذیری برتر، کلیدهای روی فرمان، سامانه تهویه هوای اتوماتیک، طراحی مناسب غربیلک فرمان، عملکرد بهتر جعبه‌دنده و کلاچ از جمله چهره خودرو تغییراتی هستند که کمی برتری نسبت به ۴۰۵ را برای این خودرو فراهم کرده است.[۱۵]